Historia Tobruku sięga starożytności, kiedy był grecką kolonią, a następnie rzymską fortecą strzegącą granicy Cyrenajki.
Był też jednym z dogodnych portów na trasie przybrzeżnej żeglugi po Morzu Śródziemnym. W 1911 r. Tobruk znalazł się we władaniu Włoch i stał się ich ważną bazą wojskową. Po wybuchu II wojny światowej 22 stycznia 1941 r. został zajęty przez aliantów. Miasto zostało obsadzone oddziałami 9. australijskiej Dywizji Piechoty oraz oddziałami angielskimi oraz hinduskimi. 10 kwietnia Tobruk został otoczone przez siły Osi.
W sierpniu 1941 r. na teren oblężonego Tobruku dotarły oddziały Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Brygada została utworzona w Syrii 12 kwietnia 1940 roku na mocy umowy gen. Władysława Sikorskiego z rządem francuskim. Po upadku Francji polska jednostka przeszła do Palestyny, gdzie stała się częścią jednostek brytyjskich na Środkowym Wschodzie. Walki w Tobruku były chrztem bojowym tej jednostki.
SBSK została skierowana do walk na jednym z najtrudniejszych miejsc walk. Początkowo Polacy obsadzili rejon fortu Solaro, 3 października zostali przeniesieni na zachodni odcinek obrony naprzeciwko tzw. Wzgórza Madauar. Pomimo zastoju w działaniach bojowych polscy żołnierze podejmowali działania bojowe i rozpoznawcze, za co zbierali zasłużone pochwały przełożonych z alianckiego dowództwa. 14 listopada polskie jednostki wizytował Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski, który spotkał się z żołnierzami oraz odznaczał wyróżniających się podczas walk. 21 listopada Polacy wzięli udział w natarciu alianckim wyprowadzonym z oblężonej twierdzy tobruckiej. 10 grudnia 1941 r. 2. i 3. batalion SBSK zdobyły Wzgórze Madauar oraz miejscowość Acroma. Dzięki temu nawiązano kontakt z odsieczą i przerwano oblężenia Tobruku. Polscy żołnierze opuścili Tobruk i wzięli udział w dalszych działaniach bojowych brytyjskiej 8 Armii. W trakcie walk obronnych w Tobruku zginęło 109. żołnierzy SBSK.
W Tobruku znajduje się cmentarz na którym spoczywają żołnierze Brygady Karpackiej, zarówno obrońcy twierdzy oraz ci, którzy polegli w trakcie dalszych afrykańskich działań SBSK. Spoczywa na nim 213. poległych, zmarłych z ran i z innych przyczyn, w tym 132. „szczurów pustyni” czyli uczestników walk w Tobruku.
