Szlaki nadziei. Odyseja wolności

Wystawa będzie prezentowana w Irańskiej Akademii Sztuki w Teheranie (Saba Cultural and Artistic Institute) oraz w auli głównej Hozeh Hoonari (Saadi Historical Mansion). Ekspozycja została przygotowana w dwóch wersjach językowych: farsi i angielskim.

Otwarcie wystawy jest zapowiedzią wydarzeń związanych z kolejnymi etapami projektu „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności”, obejmującymi m.in.: wykłady, działania kulturalne, edukacyjne i memoratywne oraz nowe odsłony wystawy w różnych miastach Iranu.

Od 24 marca do 4 kwietnia 1942 r. przez port w Krasnowodzku nad Morzem Kaspijskim ewakuowano do Iranu około 43 850 osób, w tym ponad 33 tys. żołnierzy z trzech dywizji piechoty. Wojsku towarzyszyły tysiące cywilów, w tym dzieci, wyczerpanych fizycznie i psychicznie po zesłaniu na „nieludzką ziemię”. Dla wielu z nich była to jedyna szansa na przeżycie. Drugi rzut ewakuacji odbył się w sierpniu tego samego roku. Do portu Pahlavi w Iranie przetransportowano około 70 tys. żołnierzy i cywilów. W sumie do Iranu przybyło prawie 120 tys. obywateli polskich. Część z nich pozostała tam do końca wojny.

Iran stał się podczas II wojny światowej schronieniem dla tysięcy Polaków, którzy – w ramach ewakuacji Armii Polskiej pod dowództwem gen. Władysława Andersa ze Związku Sowieckiego – wydostali się z nieludzkiej ziemi. We wrześniu 1942 r. ewakuowanych rozmieszczono na terenie Iranu i Iraku. Rozpoczęła się praca nad poprawą kondycji i wyszkoleniem polskich żołnierzy, którzy w 1944 r. stanowili trzon II Korpusu Polskiego, dowodzonego przez gen. Andersa.